Καιρός για φεστιβάλ!
Ανοίγει τις πόρτες του την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου το 63ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Με την προβολή 267 ταινιών μεγάλου και μικρού μήκους το 63ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (ΦΚΘ) επιστρέφει και φέτος στις κινηματογραφικές αίθουσες Ολύμπιον και Παύλος Ζάννας, στις αίθουσες του Λιμανιού, Φρίντα Λιάππα, Τώνια Μαρκετάκη, Τζον Κασσαβέτης, Σταύρος Τορνές, καθώς και στον κινηματογράφο Μακεδονικόν αλλά και διαδικτυακά μέσω της ψηφιακής πλατφόρμας του Φεστιβάλ online.filmfestival.gr από την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου έως και την Κυριακή 13 Νοεμβρίου.
Η αυλαία θα ανοίξει την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2022 με το The Fabelmans του Στίβεν Σπίλμπεργκ, που κέρδισε το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Τορόντο και βάζει πλώρη για τα Όσκαρ.
Σημαντική θα είναι και φέτος η συμμετοχή της Γαλλίας με 56 ταινίες γαλλική παραγωγής ή συμπαραγωγής και την παρουσία Γάλλων δημιουργών, ηθοποιών και παραγωγών.
Ανάμεσά τους η Charlotte Gainsbourg, μία από τις σημαντικές ηθοποιούς και σκηνοθέτιδες του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου σινεμά, η οποία θα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη στις 11 Νοεμβρίου για την προβολή της καινούργιας ταινίας της Νυχτερινοί επισκέπτες του Mikhaël Hers αλλά και ο Laurent Grégoire, σημαντικός Γάλλος ατζέντης που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την επιτυχημένη σειρά Call My Agent, ο οποίος θα μιλήσει για τη δουλειά του σε ένα ιδιαίτερο masteclass.
Καλό φεστιβάλ!
https://www.filmfestival.gr/images/tiff/63/files/tiff63-screening-schedule-physical.pdf
https://www.filmfestival.gr/images/tiff/63/files/tiff63-screening-schedule-online.pdf
Ακολουθεί η λίστα με τις ταινίες που περιλαμβάνουν τη Γαλλία στις χώρες παραγωγής
Διεθνές Διαγωνιστικό
Plan 75 (Σχέδιο 75), της Chie Hayakawa (Ιαπωνία, Γαλλία, Φιλιππίνες, Κατάρ / 2022 / 105 min.)
Στην Ιαπωνία το κυβερνητικό πρόγραμμα «Σχέδιο 75» παροτρύνει τους ηλικιωμένους πολίτες να επιλέξουν οικειοθελώς την ευθανασία, ως λύση στο πρόβλημα μιας ολοένα και πιο γερασμένης κοινωνίας. Μια ηλικιωμένη γυναίκα με περιορισμένα μέσα επιβίωσης, ένας πραγματιστής «πωλητής» του Πλάνου75 και ένας νεαρός εργάτης από τις Φιλιππίνες αντιμετωπίζουν διλήμματα ζωής και θανάτου. Μια υπόκωφα ανατρεπτική και ταυτόχρονα παγερή ματιά σε μια στυγνή μελλοντική κοινωνία, που ξεσκεπάζει την ομορφιά και την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ζωής, πίσω από τη βιτρίνα της φιλαγαθίας.
Tengo sueños eléctricos (Κάνω ηλεκτρισμένα όνειρα), της Valentina Maurel (Βέλγιο, Γαλλία, Κόστα Ρίκα / 2022 / 122 min.)
Η Εύα είναι μια πεισματάρα και ατίθαση 16χρονη που ζει με τη μητέρα της, τη μικρότερη αδερφή της και τη γάτα τους, όμως αυτό που θέλει όσο τίποτα είναι να μετακομίσει με τον αποξενωμένο πατέρα της. Προσκολλημένη πάνω του όσο ο ίδιος περνάει μία δεύτερη εφηβεία, η Εύα ισορροπεί μεταξύ της τρυφερότητας και ευαισθησίας της εφηβικής ηλικίας και της σκληρότητας του κόσμου των ενηλίκων. Με εικόνες πλούσιας υφής και ένα αίσθημα ωμής ευαισθησίας να ρέουν καθ’ όλη της τη διάρκεια, η ταινία αποτυπώνει τη λεπτή γραμμή μεταξύ αγάπης και μίσους, σε έναν κόσμο όπου η επιθετικότητα και η οργή είναι συνυφασμένες με την ιλιγγιώδη αφύπνιση της γυναικείας σεξουαλικότητας.
To the North (Προς τον βορρά), του Mihai Mincan (Ρουμανία, Ελλάδα, Βουλγαρία, Τσεχία, Γαλλία / 2022 / 123 min.)
Βρισκόμαστε στο 1996, στα ανοιχτά της θάλασσας. Κατά τη διάρκεια της βάρδιας του στο κατάστρωμα ενός υπερωκεάνιου, ο Τζόελ, ένας θρησκευόμενος ναύτης από τις Φιλιππίνες, ανακαλύπτει τον Ντουμίτρου, έναν λαθρεπιβάτη κρυμμένο ανάμεσα στα κοντέινερ. Σε περίπτωση που τον βρουν οι Ταϊβανοί διοικητές του πλοίου, ο Ντουμίτρου κινδυνεύει να πεταχτεί στη θάλασσα. Ο Τζόελ αποφασίζει να τον προστατεύσει, σε ένδειξη της ευγνωμοσύνης του απέναντι στον Θεό. Σύντομα ξεκινάει ένα επικίνδυνο κρυφτοκυνηγητό. Όταν το πλήρωμα, οι φίλοι του, ακόμα και ο ίδιος ο Θεός τού γυρίζουν την πλάτη, ο Τζόελ αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να αντιμετωπίσει μόνος του τη σκληρή του μοίρα… Εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα και σε συνέχεια της πρώτης της παρουσίασης σε μορφή ραδιοφωνικού ντοκιμαντέρ, αυτή είναι μια ιστορία –με τα λόγια του δημιουργού της– «για τις ηθικές επιλογές, την καλοσύνη και τον συμβιβασμό, το θάρρος και τον φόβο. Μια ταινία που θα μπορούσε να μιλήσει στους ανθρώπους για τη δική τους ζωή».
Al-Sadd (Le Barrage / Το Φράγμα), του Ali Cherri (Γαλλία, Λίβανος, Σουδάν, Κατάρ, Γερμανία, Σερβία / 2022 / 80 min.)
Η ταινία μάς μεταφέρει στο Σουδάν, κοντά στο φαράγγι της Μερόης – του αρχαιότερου οικισμού της περιοχής. Ο Μαχέρ δουλεύει σε ένα παραδοσιακό πλινθοποιείο που βρέχεται από τα νερά του Νείλου. Κάθε απόγευμα, φεύγει κρυφά και κατευθύνεται προς την έρημο, όπου χτίζει μια μυστηριώδη κατασκευή από λάσπη. Καθώς ο Σουδανικός λαός επαναστατεί και διεκδικεί την ελευθερία του, το δημιούργημα του αρχίζει και αποκτά δική του ζωή… Μέρος ενός μεγαλύτερου έργου αφιερωμένου στα τοπία και στις εκτενείς γεωγραφίες της βίας, αυτή η ανατριχιαστική, υποβλητική ταινία εντοπίζει πώς οι βίαιες κρίσεις γίνονται αόρατες σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα, ενώ παράλληλα παρουσιάζει ως απτή πραγματικότητα τα πολιτικά, κοινωνικά και γεωπολιτικά γεγονότα που εγγράφονται στα πιο απίθανα μέρη.
Lobo e Cão (Λύκοι και Σκυλιά), της Cláudia Varejão (Πορτογαλία, Γαλλία / 2022 / 111 min.)
Η Άννα γεννήθηκε στο Σάου Μιγκέλ, ένα νησί στη μέση του Ατλαντικού, το οποίο διέπεται από θρησκευτικούς κανόνες και παραδόσεις. Ως το μεσαίο παιδί της οικογένειας, μεγαλωμένο από τη μητέρα και τη γιαγιά του, η Άννα αντιλήφθηκε από νωρίς πως τα αγόρια και τα κορίτσια κουβαλάνε διαφορετικού είδους ευθύνες. Μέσα από τη φιλία της με τον Λούι, τον queer φίλο της στον οποίο αρέσουν τόσο τα φορέματα όσο τα παντελόνια, η Άννα αμφισβητεί τον κόσμο που της είχαν υποσχεθεί. Όταν η φίλη της η Κλοέ έρχεται από τον Καναδά, κουβαλώντας στις αποσκευές της τις λαμπερές μέρες της νιότης, η Άννα βάζει πλώρη για ένα ταξίδι πέρα από τον ορίζοντα. Γεμάτο πάθος και ελευθερία, το φως του Λύκοι και σκυλιά θα αποκαλύψει στην Άννα ποια είναι για εκείνη η ιδανική θάλασσα να διασχίσει. Μια μαγευτική ωδή στην queer κοινότητα του νησιού, όπου η λάμψη του λυκόφωτος διαχέεται στον απέραντο Ατλαντικό Ωκεανό και διαθλάται σε όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Εκτός Συναγωνισμού
Dalva (Με τα μάτια της Ντάλβα), της Emmanuelle Nicot (Βέλγιο, Γαλλία / 2022 / 83 min.)
Les Cinq Diables (Οι πέντε διάβολοι), της Léa Mysius (Γαλλία / 2022 / 95 min.)
Rodéo (Ρόντεο), της Lola Quivoron (Γαλλία / 2022 / 106 min.)
Γνωρίστε τους γείτονες: Διαγωνιστικό
Under the Fig Trees (Κάτω από τις συκιές), της Erige Sehiri (Τυνησία, Γαλλία, Ελβετία, Γερμανία, Κατάρ / 2021 / 92 min.)
Ανάμεσα στα δέντρα, νεαρές γυναίκες και άνδρες που εργάζονται στη συγκομιδή σύκων, αναπτύσσουν νέα συναισθήματα, φλερτάρουν, προσπαθούν να κατανοήσουν ο ένας τον άλλο, ανακαλύπτουν -και αποφεύγουν- βαθύτερα συναισθήματα. Μια συναρπαστική καταγραφή των καλοκαιρινών ερώτων και ταυτόχρονα μια εξερεύνηση της γυναικείας φιλίας, γυρισμένη σε ένα ανοιχτό τοπίο, γεμάτο ζωή. Μια ταινία όπου κυριαρχούν οι μυρωδιές, οι γεύσεις και οι υφές.
Ashkal, του Youssef Chebbi (Γαλλία, Τυνησία / 2022 / 92 min.)
Μια ιστορία μυστηρίου δεξιοτεχνικά κεντημένη στον καμβά των ραγδαίων κοινωνικών και αρχιτεκτονικών αλλαγών που σαρώνουν την Τυνησία σήμερα, η δεύτερη ταινία του Γιουσέφ Σεμπί είναι μια καταβύθιση στο χάος της νότιας ακτής της Μεσογείου. Στους Κήπους της Καρχηδόνας, μια συνοικία της Τύνιδας που σχεδιάστηκε από το παλιότερο καθεστώς και η κατασκευή της οποίας σταμάτησε στις αρχές της Επανάστασης, δύο αστυνομικοί βρίσκουν ένα απανθρακωμένο πτώμα σε ένα από τα οικόπεδα. Καθώς οι εργασίες ξεκινούν από την αρχή, οι δυο τους αποφασίζουν να εξετάσουν αυτή τη μυστηριώδη υπόθεση. Όταν το γεγονός επαναλαμβάνεται, η έρευνα παίρνει μια μυστηριώδη τροπή. Το εικαστικό όραμα του Σεμπί εντυπώνεται στον θεατή όσο και η βαθιά ανάγκη των δύο ηρώων να γνωρίσουν την αλήθεια – με κάθε κόστος.
Dirty, Difficult, Dangerous (Βρόμικα βίαια βάναυσα), του Wissam Charaf (Γαλλία, Ιταλία, Λίβανος, Κατάρ, Σαουδική Αραβία / 2022 / 83 min.)
Βηρυτός, σήμερα. Η ερωτική ιστορία του Αχμέτ, ενός Σύρου πρόσφυγα που συλλέγει παλιοσίδερα για να επιβιώσει, και της Μεχντία, μιας οικιακής βοηθού από την Αιθιοπία που πασχίζει να γλιτώσει από τους εργοδότες της, μετατρέπεται στα χέρια του σκηνοθέτη Βισάμ Σαράφ σε μια αισιόδοξη, καταφατική χειρονομία γύρω από την έννοια της ελπίδας, του θάρρους και της ανάγκης για ελευθερία. Η σκληρή πραγματικότητα από την οποία αντλεί η ταινία τα θέματά της μεταστοιχειώνεται σε μια πρωτότυπη παραβολή με έντονα σωματοποιημένες εκφράσεις· όπως σημειώνει η κριτική επιτροπή του βραβείου Europa Cinemas Label με το οποίο η ταινία τιμήθηκε στη Βενετία, «το αποτέλεσμα θα γοητεύσει κάθε θεατή –και όχι μόνο όσους αγαπούν τον arthouse κινηματογράφο– σε όλη την Ευρώπη».
Γνωρίστε τους γείτονες: Εκτός Συναγωνισμού
Walad Min Al Janna (Boy from Heaven / Η Συνωμοσία του Καϊρου), του Tarik Saleh (Σουηδία, Γαλλία, Φιλανδία / 2022 / 125 min.)
Ματιές στα Βαλκάνια
Kurak Günler (Burning Days / Μέρες ξηρασίας), του Emin Alper (Τουρκία, Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Ελλάδα, Κροατία / 2022 / 129 min.)
Σε αυτή την τολμηρά στιλιζαρισμένη ταινία που αναμειγνύει την εικονογραφία του γουέστερν και του νεο-νουάρ με την αιχμηρή κοινωνική κριτική, ο Εμρέ, ένας νέος και αφοσιωμένος εισαγγελέας, διορίζεται σε μια μικρή πόλη που μαστίζεται από τη λειψυδρία και τα πολιτικά σκάνδαλα. Αν και στην αρχή νιώθει ευπρόσδεκτος, στην πορεία οι συναντήσεις του κινούνται σε υψηλούς τόνους και άθελά του εμπλέκεται στην τοπική πολιτική σκηνή. Όταν ο Εμρέ έρχεται πιο κοντά με τον ιδιοκτήτη της τοπικής εφημερίδας, οι φήμες οργιάζουν και η ένταση κορυφώνεται. Εκρηκτική από την πρώτη κιόλας σκηνή (όταν μια τρύπα στη γη μάς βυθίζει σ’ ένα σύμπαν γεμάτο βία και αίμα) και καθηλωτική ως τους τίτλους τέλους, αυτή η οξυδερκής αλληγορία για την ομοκοινωνικότητα και την εξουσία επινοεί μια νέα γλώσσα για να καταδικάσει μια κοινωνία που έχει φτιαχτεί από άντρες. Κυρίως, όμως, διαπραγματεύεται με λεπτούς χειρισμούς τις εσωτερικές τους συγκρούσεις.
Metronom (Μέτρονομ), του Alexandru Belc (Ρουμανία, Γαλλία / 2022 / 93 min.)
Βουκουρέστι, 1972. Η δεκαεπτάχρονη Άννα ονειρεύεται την αγάπη και την ελευθερία. Ένα βράδυ, καθώς γλεντάνε με τις φίλες της, αποφασίζουν να στείλουν ένα γράμμα στο Metronom, το μουσικό πρόγραμμα που μεταδίδει το Radio Free Europe παράνομα στη Ρουμανία. Τότε είναι που φτάνει στο κατώφλι της η Σεκουριτάτε, η μυστική αστυνομία του Τσαουσέσκου… Μια ταινία που ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια ως ντοκιμαντέρ και μεταμορφώθηκε σε μια βαθιά προσωπική κατάθεση για την εφηβεία και το τι σημαίνει να μεγαλώνεις σε έναν κόσμο όπου η φαντασία δείχνει την έξοδο κινδύνου, διά χειρός ενός ταλαντούχου νέου σκηνοθέτη, επί σειρά ετών συνεργάτη του Κορνέλιου Πορουμπόιου και του Κρίστιαν Μουντζίου.
Balada (A Ballad / Μια μπαλάντα), της Aida Begic (Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Γαλλία / 2022 / 120 min.)
Η ταινία ακολουθεί την τριαντάχρονη Μέρι, μια νοικοκυρά δίχως φιλοδοξίες και μητέρα της οχτάχρονης Μίλα, την οποία ο κατά 14 χρόνια μεγαλύτερος σύζυγός της, ο Χασάν, διώχνει από το σπίτι σε μια έκρηξη ζήλιας. Αφού επιστρέφει στο πατρικό της χωρίς την κόρη της, την οποία ο Χασάν αποφάσισε να κρατήσει, η γυναίκα συνειδητοποιεί πως έχει εγκλωβιστεί σε έναν φαύλο κύκλο νόμων και κανόνων της επαρχίας, όπως και στις ανάγκες και προσδοκίες της οικογένειας της. Στην προσπάθειά της να βρει τον εαυτό της, η Μέρι κάνει οντισιόν για μια ταινία που θα γυριστεί στη γειτονιά της. Αυτή η κινηματογραφική διασκευή μιας διάσημης βαλκανικής λαϊκής μπαλάντας διερευνά με αισιοδοξία την αγάπη, την ελευθερία και την τέχνη, αποδίδοντας το πάθος ενός αργού, συγκινητικού τραγουδιού με τη γλώσσα των εικόνων. Καθώς οι ρεαλιστικές σεκάνς εναλλάσσονται με πιο πειραματικά ιντερμέδια, ενώ οι κωμικές συναντήσεις διαδέχονται στιγμές περισυλλογής, η ταινία μας καλεί να ακολουθήσουμε τον ρυθμό μιας καρδιάς που χτυπάει όλο και πιο δυνατά.
>> FF Film Forward
Runner (Στον ανοιχτό δρόμο), της Marian Mathias (ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία / 2022 / 76 min.)
Σε μια ταινία που μοιάζει να ξεπήδησε από τους πίνακες του Έντουαρντ Χόπερ ή να κατάγεται από το πρώιμο έργο του Τέρενς Μάλικ, ακολουθούμε σιωπηρά τη Χας – είναι ένα 18χρονο κορίτσι που μεγάλωσε με τον πατέρα της στην καρδιά των μεσοδυτικών πολιτειών. Όταν ο πατέρας της πεθαίνει ξαφνικά, η Χας καλείται να εκπληρώσει την επιθυμία του να θαφτεί στην πόλη όπου γεννήθηκε, δίπλα στον τάφο της μητέρας της. Εκεί γνωρίζει τον Γουίλ, έναν μοναχικό νέο με καλλιτεχνική ψυχή, ο οποίος δουλεύει για να στηρίξει την οικογένεια του. Μεταξύ τους θα γεννηθεί μια φιλία που δοκιμάζει τις αντιλήψεις τους για τον έρωτα και την απώλεια. Με φόντο το αχανές τοπίο των Μεσοδυτικών Πολιτειών, συνυφαίνοντας τον ρεαλισμό των μύχιων συναισθημάτων με την κινηματογραφική ποίηση, αυτή είναι η ιστορία δύο ξένων που συναντιούνται, μεταμορφώνονται μέσα από την επαφή και τελικά εγκαταλείπουν ο ένας τον άλλον· μια ιστορία που αποτυπώνει τον σπάνιο και βαθύ δεσμό μεταξύ δύο ανθρώπων που ξεκινούν παράλληλα τα βήματά τους προς την ενηλικίωση – αυτόν τον Δρόμο αντοχής. Μια λυρική διερεύνηση της ευθραυστότητας της ανθρώπινης ύπαρξης, όταν αυτή έχει ήδη γευτεί την αιωνιότητα.
Nação Valente (Tommy Guns / Στα όπλα), του Carlos Conceição (Πορτογαλία, Γαλλία, Ανγκόλα / 2022 / 118 min.)
Το 1974, μετά τον πολυετή εμφύλιο πόλεμο, οι Πορτογάλοι έποικοι και οι επόμενες γενιές εγκατέλειψαν την αποικία της Ανγκόλα, όπου ομάδες αυτονομιστών ξεκίνησαν να διεκδικούν τη γη τους. Καθώς μια νεαρή γυναίκα της φυλής ανακαλύπτει τον έρωτα και τον θάνατο μετά τη γνωριμία της μ’ έναν νεαρό Πορτογάλο στρατιώτη, μια ομάδα στρατιωτών που έχουν στρατοπεδεύσει μέσα σ’ ένα ατελείωτο τείχος, καλούνται να τραπούν σε φυγή όταν το παρελθόν ανασταίνεται για να διεκδικήσει την πολύ-αναμενόμενη δικαιοσύνη. Αντλώντας τον πρωτότυπο τίτλο της από την πρώτη στροφή του πορτογαλικού εθνικού ύμνου της Πορτογαλίας, αυτή η εκθαμβωτική και ασυμβίβαστη ταινία είναι ταυτόχρονα μια αμείλικτη σπουδή για την εποχή της αποικιοκρατίας και μια παραβολή για την ισοπέδωση του πολέμου, που κρύβει μια τεράστια ανατροπή. Αναμειγνύοντας πολλά κινηματογραφικά είδη και διαφορετικούς τόνους, αυτή η φαντασιακή κοινότητα σε κιαροσκούρο είναι μια ωδή στην ανδρική ομορφιά και τη θνητότητα, που μας παραπέμπει λοξά στο (σχεδόν μεταφυσικό) σινεμά του Πέδρου Κόστα.
Ανοιχτοί Ορίζοντες: Κυρίως Πρόγραμμα
La Goutte d’Or (Γιοι του Ραμσή), του Clément Cogitore (Γαλλία / 2022 / 99 min.)
Rebel (Επαναστάτης), των Adil El & ArbiBilall Fallah (Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Γαλλία / 2022 / 135 min.)
Alma Viva (Ζωντανό Πνεύμα), της Cristèl Alves Meira (Γαλλία, Πορτογαλία, Βέλγιο / 2022 / 88 min.)
La Ligne (Η Γραμμή), της Ursula Meier (Ελβετία, Γαλλία, Βέλγιο / 2022 / 103 min.)
El Akhira. La dernière reine (Η τελευταία βασίλισσα), των Adila Bendimerad & Damien Ounouri (Αλγερία, Γαλλία, Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Ταϊβάν / 2022 / 114 min.)
Blanquita (Μπλανκίτα), του Fernando Guzzoni (Χιλή, Μεξικό, Λουξεμβούργο, Γαλλία, Πολωνία / 2022 / 98 min.)
Les Passagers de la nuit (Νυχτερινοί Επισκέπτες), του Mikhaël Hers (Γαλλία / 2022 / 111 min.)
Un petit frère (Ο μικρός αδερφός), της Léonor Serraille (Γαλλία / 2022 / 117 min.)
A E I O U – Alphabet rapide de l’amour (Το αλφαβητάρι της αγάπης), της Nicolette Krebitz (Γερμανία, Γαλλία / 2022 / 104 min.)
Ανοιχτοί Ορίζοντες: Another Take
Inni ludzie (Other People / Άλλοι Άνθρωποι), της Aleksandra Terpinska (Πολωνία, Γαλλία / 2021 / 102 min.)
Un varón (A Male / Ένας Άντρας), του Fabian Hernández (Κολομβία, Γαλλία, Ολλανδία, Γερμανία / 2022 / 82 min.)
La Vaca Que Cantó Una Canción Hacia El Futuro (The Cow Who Sang a Song Into the Future / Η Αγελάδα που τραγούδησε στο μέλλον), της Francisca Alegria (Χιλή, Γαλλία, ΗΠΑ, Γερμανία / 2022 / 98 min.)
La jauría (Η Αγέλη), του Andrés Ramírez Pulido (Γαλλία, Κολομβία / 2022 / 88 min.)
Jacky Caillou (Η μυστήρια περίπτωση του Ζακί Καγιού), του Lucas Delangle (Γαλλία / 2022 / 92 min.)
Magdala (Μαγδαλά), του Damien Manivel (Γαλλία / 2022 / 78 min.)
Keiko, me wo sumasete (Small, Slow But Steady / Μικρά Άγρια και Σταθερά), του Shô Miyake (Ιαπωνία, Γαλλία / 2022 / 100 min.)
Les Pires (Οι Χειρότεροι), των Lise Akoka & Romane Gueret (Γαλλία / 2022 / 101 min.)
Nos cérémonies (Σημάδια του καλοκαιριού), του Simon Rieth (Γαλλία / 2022 / 105 min.)
La Montagne (Το βουνό), του Thomas Salvador (Γαλλία / 2022 / 115 min.)
Ειδικές Προβολές
Peter von Kant, του François Ozon (Γαλλία / 2022 / 85 min.)
Girasoles silvestres (Wild Flowers / Αγριολούλουδα), του Jaime Rosales (Ισπανία, Γαλλία / 2022 / 107 min.)
Les Amandiers (Για πάντα νέοι), της Valeria Bruni Tedeschi (Γαλλία / 2022 / 126 min.)
Tourment sur les îles (Ειρηνοποίηση), του Albert Serra (Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία, Πορτογαλία / 2022 / 165 min.)
Vanskabte land (Godland / Η χώρα του Θεού), του Hlynur Pálmason (Δανία, Ισλανδία, Γαλλία, Σουηδία / 2022 / 143 min.)
Le Lycéen (Λυκειόπαιδο), του Christophe Honoré (Γαλλία / 2022 / 123 min.)
Mariupolis 2 (Μαριούπολη 2), του Mantas Kvedaravicius (Λιθουανία, Γαλλία, Γερμανία / 2022 / 112 min.)
As bestas (The Beasts / Ο εχθρός δίπλα μου), του Rodrigo Sorogoyen (Ισπανία, Γαλλία / 2022 / 120 min.)
Rimini (Ριμινί), του Ulrich Seidl (Αυστρία, Γαλλία, Γερμανία / 2022 / 115 min.)
Le otto montagne (Τα οχτώ βουνά), των Felix van Groeningen & Charlotte Vandermeersch (Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο / 2022 / 145 min.)
Tori et Lokita (Τορί και Λοκιτά), των Jean-Pierre Dardenne & Luc Dardenne (Βέλγιο, Γαλλία / 2022 / 88 min.)
Fogo-Fátuo (Will-o’-the-Wisp / Χίμαιρα), του João Pedro Rodrigues (Γαλλία, Πορτογαλία / 2022 / 67 min.)
Round Midnight
Incroyable mais vrai (Απίστευτο κι όμως αληθινό), του Quentin Dupieux (Γαλλία, Βέλγιο / 2021 / 74 min.)
Ταινία λήξης
Corsage (Κορσές), της Marie Kreutzer (Αυστρία, Λουξεμβούργο, Γερμανία, Γαλλία / 2022 / 112 min.)
Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου: Δεύτερη ματιά
Broadway, του Χρήστου Μασσαλά (Ελλάδα, Γαλλία, Ρουμανία / 2022 / 97 min.)
Ο δυνατός αθηναϊκός ήλιος και τα χρόνια της κρίσης έχουν ξεθωριάσει τα φανταχτερά χρώματα και τη γυαλάδα των κοστουμιών που χρησιμοποιεί η ομάδα πορτοφολάδων με έδρα τον κινηματογράφο Broadway, στα θεάματα που στήνει για να μαζέψει θύματα.
Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου: Ειδική προβολή
Dodo, του Πάνου Χ. Κούτρα (Ελλάδα, Γαλλία, Βέλγιο / 2022 / 132 min.)
Ένα ντόντο, είδος πουλιού που έχει εκλείψει εδώ και 300 χρόνια, εμφανίζεται ξαφνικά έξω από την Αθήνα, στο κτήμα μιας πρώην πλούσιας οικογένειας που μετράει αντίστροφα τα δύο κρίσιμα 24ωρα μέχρι τον γάμο της κόρης τους με έναν πλούσιο κληρονόμο. Τα όρια ανάμεσα στη λογική και την τρέλα θα δοκιμαστούν, και η κατάσταση θα βγει εκτός ελέγχου.
Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου: Βραβευμένες ταινίες του 45ου Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας
Όχι Αύριο, της Αμέρισσας Μπάστα (Ελλάδα, Γαλλία / 2022 / 20 min.)
Αφιέρωμα στον κινηματογράφο των αυτόχθονων
Las Niñas Quispe (The Quispe Girls / Οι αδελφές Κίσπε), του Sebastián Sepúlveda (Χιλή, Γαλλία, Αργεντινή / 2013 / 80 min.)
Ο Sebastián Sepúlveda μας ταξιδεύει στο ξερό και άνυδρο Οροπέδιο της Ατακάμα, στη Χιλή. Απομονωμένες από τον υπόλοιπο κόσμο, οι αδερφές Χούστα, Λουσία και Λουσιάνα είναι αφοσιωμένες στο κοπάδι τους. Την ίδια στιγμή, όμως, βασανίζονται από τη μοναξιά που βιώνουν, αναγκασμένες να καταπιέζουν τα αισθήματα και τη θηλυκότητά τους προκειμένου να επιβιώσουν. Η είδηση ότι ο δικτάτορας Πινοτσέτ έχει διατάξει την απαγόρευση της βοσκής στην περιοχή γίνεται το σημείο καμπής στον σιωπηλό αγώνα που δίνουν για να διατηρήσουν τον δικό τους τρόπο ζωής. Οι τρεις αδερφές καταρρέουν μπροστά στο φάσμα της απειλής, ενώ όλες οι επιλογές μοιάζουν εξίσου ζοφερές. Η απεραντοσύνη του τοπίου και η συναισθηματική αποστασιοποίηση των διαλόγων εντείνουν το χειροπιαστό ύφος ενός κινηματογραφικού ντεμπούτο που αντλεί έμπνευση από αληθινά γεγονότα.
Spotlight στον Peter Brook
Le Mahâbhârata (Μαχαμπαράτα), του Peter Brook (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία / 1989 / 313 min.)
Διασκευή του ομότιτλου ινδικού επικού ποιήματος (το εκτενέστερο στην ιστορία της ανθρωπότητας, καθώς μετρά 2.000 χρόνια και 100.000 στροφές), η Μαχαμπαράτα του Πίτερ Μπρουκ είναι ένα πραγματικό αριστούργημα, το οποίο αναδεικνύει κάθε χαρακτηριστικό στοιχείο της υπογραφής του δημιουργού του – και ιδιαίτερα την οπτική και αφηγηματική ποιητική οικονομία του. Ακολουθώντας την προαιώνια σύγκρουση δύο οικογενειών κοινής καταγωγής (από τη μια οι απόγονοι των θεών της αρμονίας, της υπομονής και της σοφίας, και από την άλλη οι σκοτεινοί αντίπαλοι τους), η κινηματογραφική αυτή μεταφορά της μνημειώδους εννιάωρης παραγωγής που επαναπροσδιόρισε τον κόσμο του θεάτρου είναι μια πηγαία, καθηλωτική και διεγερτική έκφραση της προσπάθειας του ανθρώπου να κατανοήσει τη συχνά δυσνόητη και τρομακτική του ύπαρξη. Παράλληλα, τονίζει τις αξίες που είναι απαραίτητες για την επιβίωση και την προσωπική ολοκλήρωση. Και όπως λέει στην αρχή ο σοφός, γενειοφόρος αφηγητής, μιλώντας στα ανήσυχα νιάτα: «Η Μαχαμπαράτα είναι η ποιητική ιστορία της ανθρωπότητας… Αν ακούσεις προσεκτικά, στο τέλος, θα γίνεις κάποιος άλλος».
Moderato Cantabile (Μοντεράτο καντάμπιλε), του Peter Brook (Γαλλία / 1989 / 94 min.)
Μια γοητευτική γυναίκα πνίγεται στην μπαναλιτέ του γάμου της μ’ έναν επιφανή βιομήχανο της πόλης. Μόνη της παρηγοριά, οι ώρες που περνά με τον επτάχρονο γιο της. Ώσπου μια μέρα νομίζει πως έγινε μάρτυρας μιας δολοφονίας σ’ ένα μπιστρό μπροστά στη θάλασσα και βρίσκει την ευκαιρία να αλλάξει τη ζωή της. Επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος και πιάνει κουβέντα μ’ έναν υπάλληλο του συζύγου της, ο οποίος ήταν επίσης μάρτυρας του εγκλήματος. Οι δύο ξένοι (τους οποίους υποδεύονται υποδειγματικά οι Ζαν Πολ Μπελμοντό και Ζαν Μορό, η οποία μάλιστα βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ των Καννών), ξεκινούν να κάνουν εικασίες για τις συνθήκες που οδήγησαν στη δολοφονία, ενώ παράλληλα διασκεδάζουν την ιδέα μιας ερωτικής σχέσης… Καθώς ο πόθος εναλλάσσεται με τον φόβο, αναδύεται η εμμονή… Ένα ξεχωριστό έργο της φιλμογραφίας του Πίτερ Μπρουκ, αυτή η ξεκάθαρη αναφορά στο πνεύμα της Νουβέλ Βαγκ (σε σενάριο του ίδιου του δημιουργού και της Μαργκερίτ Ντιράς και κάμερα του θρυλικού φωτογράφου Αρμάν Τιράρ) σιγοβράζει από υπαρξιακή ανησυχία και συνεπαίρνει τον σημερινό θεατή με την ιδιαίτερη αισθητική της αμφισημίας.
Brook by Brook (Μπρουκ και Μπρουκ), του Simon Brook (Γαλλία, Βέλγιο / 2002 / 71 min.)
Ο Πίτερ Μπρουκ παραδίνεται άνευ όρων και με ιδιαίτερη τρυφερότητα σ’ έναν προνομιούχο συνομιλητή: τον γιο του. Συζητά τη δουλειά του και τις παραστάσεις-σταθμούς στην καριέρα του (I Am a Phenomenon, The Costume, Όνειρο θερινής νυχτός, Ο βυσσινόκηπος, The Man Who, Άμλετ). Το θέατρο βρίσκεται στο επίκεντρο της ταινίας, όμως ο Μπρουκ μιλά εκτενώς και για την κινηματογραφική του πορεία, τη σχέση του με την όπερα και την αγάπη του για το ταξίδι… Ο διάλογος πατέρα και γιου διανθίζεται με εξιστορήσεις που δεν έχουν έρθει ποτέ στο φως της δημοσιότητας και οικογενειακές αναμνήσεις. Ένα οικείο και φωτεινό πορτρέτο, με την υπογραφή των αδερφών Νταρντέν στην παραγωγή.
Αφιέρωμα στον Aleksandar Petrovic
Bice skoro propast sveta (It rains in my village / Βρέχει στο χωριό μου), του Aleksandar Petrovic (Γιουγκοσλαβία, Γαλλία / 1968 / 76 min.)
Σε ένα χωριό της Βοϊβοντίνας, ο ιδιοκτήτης ενός καφέ έρχεται σε σύγκρουση μ’ έναν χοιροβοσκό. Για να πάρει εκδίκηση, ο ιδιοκτήτης πείθει με τη βοήθεια των φίλων του τον μεθυσμένο χοιροβοσκό να παντρευτεί μια γυναίκα που είναι ο περίγελος του χωριού. Στο μεταξύ, μια νεαρή δασκάλα έρχεται στο χωριό και ο χοιροβοσκός την ερωτεύεται. Έτσι, βλέπει πλέον τη γυναίκα του ως εμπόδιο και αποφασίζει να τη σκοτώσει… Ποιητική αλληγορία για την έννοια του κακού, αλλά και λανθάνουσα κριτική στον ολοκληρωτισμό της εξουσίας, το Βρέχει στο χωριό μου είναι για πολλούς το αριστούργημα του Πέτροβιτς – μια ταινία γεμάτη παραδοσιακή μουσική ως ένας φόρος τιμής στη λαϊκή σερβική ψυχή.
Seobe (Migrations / Μεταναστεύσεις), του Aleksandar Petrovic (Γαλλία, Γιουγκοσλαβία / 1989 / 119 min.)
Μια μεγαλειώδης ταινία εποχής με ξεχωριστό αισθητικό όραμα αφηγείται την ιστορία ενός στρατού μισθοφόρων που πήρε μέρος στις «μπαρόκ» μάχες του 18ου αιώνα, την περίοδο της κατοχής της Σερβίας από την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία. Η αυτοκράτειρα Μαρία-Τερέζα φον Χάμπσμπουργκ (του περίφημου οίκου των Αψβούργων) θέλει να κηρύξει τον πόλεμο με τη Γαλλία προτού δράσει κατά των Πρώσων. Έτσι, αποφασίζει να στείλει τους Σέρβους στην πρώτη γραμμή, θεωρώντας τους ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας. Όμως εκείνοι είναι αποφασισμένοι να ρισκάρουν τα πάντα για να ανακτήσουν ένα μέρος της ανεξαρτησίας τους. Η ταινία ακολουθεί τα παράλληλα πεπρωμένα των αδελφών Ισάκοβιτς. Ο ένας ηγείται ενός τάγματος Σέρβων μισθοφόρων που θα πολεμήσουν ώσπου να φτάσουν στη Γαλλία. Ο δεύτερος, ένας όμορφος και επιτήδειος έμπορος, διεκδικεί τη γυναίκα του αδελφού του, την οποία είχε υπό την προστασία του όσο ο αδελφός του ήταν απών. Στο τέλος του δρόμου καραδοκούν η τραγωδία και ο θάνατος… Το κύκνειο άσμα του μεγάλου Σέρβου σκηνοθέτη είναι η μοναδική ταινία του που γυρίστηκε στο διάστημα της αυτο-εξορίας του στο Παρίσι, μετά τον στιγματισμό του ως αντιφρονούντα από το καθεστώς της χώρας του: μια θαρραλέα αναμέτρηση με την Ιστορία, με την Ιζαμπέλ Ιπέρ σε έναν απρόσμενο πρωταγωνιστικό ρόλο.
