Έκθεση « 1822-1895 Από τον Λουί στον Παστέρ »
19 Δεκεμβρίου 2022 – 16 Φεβρουαρίου 2023
Στις 27 Δεκεμβρίου 2022 γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Λουί Παστέρ, του διάσημου Γάλλου χημικού και βιολόγου που θεωρείται ο πατέρας της μικροβιολογίας. Ο ίδιος μάλιστα δημιούργησε το πρώτο εμβόλιο για τη λύσσα.
Το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης με τη συνεργασία του Εθνικού Κέντρου ‘Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) υποδέχεται από τις 19 Δεκεμβρίου 2022 έως τις 16 Φεβρουαρίου 2023 την έκθεση με τίτλο «1822-1895 : Από τον Λουί στον Παστέρ», η οποία διοργανώθηκε από το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, σε συνεργασία με το Ελληνικό Ινστιτούτο Παστέρ και το Ινστιτούτο Παστέρ στο Παρίσι.
Μέσα από έντεκα πίνακες παρουσιάζονται τα σημαντικότερα επιστημονικά έργα του Λουί Παστέρ, ορισμένες στιγμές της προσωπικής του ζωής, εστιάζοντας στη σημασία της επιστημονικής του κληρονομιάς.
Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στην αίθουσα του χημείου του Γαλλικού Σχολείου Θεσσαλονίκης (Λεωφόρος Στρατού 2Α) και θα είναι ανοιχτή για το κοινό, Δευτέρα και Τετάρτη από τις 13:30 έως τις 17:00.
Από τις 16 Ιανουαρίου θα είναι διαθέσιμη για προγραμματισμένες επισκέψεις σχολείων με εργαστήρια που θα οργανώσει το Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Βιοεπιστημών (ΙΝΕΒ) του ΕΚΕΤΑ.
Για πληροφορίες και εγγραφές:
Καρόλ Περετό, υπεύθυνη πανεπιστημιακής και επιστημονικής συνεργασίας
τηλ. 2310821231 (135) και mail: cperretto@ift.gr
Η έκθεση είναι στα γαλλικά και ένα έντυπο στα ελληνικά θα είναι διαθέσιμο στους επισκέπτες.
Είσοδος ελεύθερη
Η έκθεση παρουσιάστηκε νωρίτερα στο Γαλλικό Ινστιτούτο στην Αθήνα και στη συνέχεια θα φιλοξενηθεί στο Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας
Λίγα λόγια για τον Λουί Παστέρ
O Λουί Παστέρ (27 Δεκεμβρίου 1822 – 28 Σεπτεμβρίου 1895) θεωρείται δικαίως ο πατέρας της μικροβιολογίας. Επιστημολογικά ανέδειξε την ύπαρξη μικροοργανισμών, που προκαλούν τη διαδικασία ζύμωσης και είναι υπεύθυνοι για τη μετάδοση μολυσματικών ασθενειών. Έτσι, αμφισβήτησε τη θεωρία της αυτόματης γένεσης. Από ιατρικής άποψης, ο Παστέρ κατέστησε δυνατή την ανάπτυξη της ανοσολογίας και της οροθεραπείας, αλλά προκάλεσε επίσης μια πρακτική επανάσταση στην υγιεινή και τη θεραπεία. Αυτές οι επαναστάσεις άλλαξαν την ιατρική και ιδιαίτερα το ρόλο του γιατρού στην κοινωνία, δημιουργώντας ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο για τη δημόσια υγεία και τη γενικευμένη προφύλαξη από ενδημικές και επιδημικές νόσους.